تروریسم اینترنتی برای اولین بار از سوی کالین‌بری در دهه هشتاد میلادی مطرح شد، اما جامع‌ترین تعریف را خانم دورتی دنینگ، استاد علوم رایانه‌ای دانشگاه جرج تاون ارائه داده است:
“تروریسم اینترنتی، بیشتر به معنای حمله یا تهدید علیه رایانه‌ها، شبکه رایانه‌ای و اطلاعات ذخیره شده در آن‌ها به منظور ترساندن یا مجبور کردن یک دولت یا اتباع آن برای پیشبرد اهداف سیاسی یا اجتماعی خاص می‌باشد. در تروریسم کلاسیک، مواد منفجره و سلاح‌های گرم ابزارهای اصلی هستند، در حالی که در اصلی‌ترین ابزار تروریسم اینترنتی، رایانه است. در واقع، تروریست‌ها ترجیح می‌دهند به جای بمب از بایت استفاده کنند.”

اصلی‌ترین روش‌های تروریسم اینترنتی عبارتند از: هک کردن، ویروس‌های رایانه‌ای، جاسوسی الکترونیکی، دزدی هویت و تخریب یا دستکاری اطلاعات.
تروریسم اینترنتی قدمت طولانی ندارد. به عنوان مثال در سال 1982 هکرهای طرفدار دولت پاکستان، تحت نام"باشگاه هکرهای پاکستانی” با رایانه‌های هند حمله کردند.

دلایل زیادی وجود دارد که سبب می شود تروریسم اینترنتی، برای تروریست ها جذاب باشد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تروریسم اینترنتی را می توان از راه دور هدایت کرد. این ویژگی جذابیت بسیاری برای تروریست‌ها دارد.
• تروریسم اینترنتی، آموزش فیزیکی اندک و سرمایه‌گذاری روانی محدودی را می‌طلبد و خطر مرگ کمتری دارد.
• تروریسم اینترنتی می‌تواند تعداد زیادی از مردم را به خود جذب کرده، پوشش خبری و رسانه‌ای بیشتری ایجاد کند و این همان چیزی است که تروریست‌ها به دنبالش هستند.

• تروریسم اینترنتی ناشناخته تر از تروریسم کلاسیک است. مشابه بسیاری از کاربران اینترنت، تروریست‌ها از نام مستعار استفاده می کنند و به یک سایت به عنوان مهمان و ناشناس متصل می شوند.

• تروریسم اینترنتی ارزان‌تر از روش‌های تروریستی متداول و سنتی است. در این روش نیازی به خرید اسلحه نبوده و تنها نیاز به یک رایانه شخصی متصل به اینترنت می‌باشد که بتواند ویروس‌های رایانه‌ای را از طریق خطوط تلفن، کابل و ارتباط بیسیم ارسال نموده و اعمال خرابکارانه را مدیریت کند.

از مهم‌ترین گروه‌های رایانه‌ای که علیه ایران مسلمانان، تروریسم اینترنتی به راه انداخته‌اند، می‌توان به سایت هاگانا اشاره کرد، که به سایت‌های حامی سازمان‌های مانند حماس و حزب الله حمله می‌کند. وب‌سایت‌های هاگانا، اندرو آرون ویزبورد تاسیس شده است. وظیفه‌ی آن، ردیابی سایت های اسلامی در اینترنت به منظور توقیف و بسته شدن آن‌ها از طرف شرکت‌های میزبان می‌باشد. این وب سایت، در طول فعالیت خود صد‌ها وب سایت اسلامی را شناسایی کرده و بیش از 500 وب سایت را از راه فشار به شرکت های میزبان و تهدید آن‌ها، به تعطیلی کشانده است.
راهکار‌های اصلی دفاع در برابر تروریسم اینترنتی را می‌توان در سه شاخه اصلی آموزش، ساز و کارهای حقوقی و دفاع طبقه بندی کرد.